ناکامی مستمر دشمنان انقلاب.

تکرار ادعاهای چهل ساله نشان می دهد که: دشمنان حتی در انجام اولین نیت های پلید خود، ناتوان مانده اند. چه رسد به اخرین نقشه شوم آنها در: تجزیه ایران بزرگ. پمپیو ادعا می کند که مردم لبنان و عراق می خواهند: کشورشان را پس بگیرند! کو؟ این چیزی که او می گوید؟ آنها چهل سال است که می گویند: دولت ایران از گلوی مردم خود بریده، به لبنان و عراق و سوریه کمک می کند. حالا با این ادعا مشت بردهان خود می کویند. زیرا هیچ چیز تغییر نکرده، ملت های دنیا پیوستگی شان به ایران بیشتر شده. دروغ های آنان در طول عمر انقلاب اسلامی، آنها را به پهلوان پنبه هایی تبدیل کرده، که هذیان می گویند و هیچ کاری از انان برنمی اید . زیرا انقلاب اسلامی انها را عقیم کرده است. نازایی انان  چنان شدید است که تابحال، حتی یک تخم هم نکردند 

انسان از چه کسی قهر می کند؟

از کسی که امید به او دارد. لذا قهر کردن مردم با خدا، به معنی دشمنی با خدا یا انکار او نیست. بلکه امید توجه بیشتر را دارند. یعنی با قهر کردن می خواهند: امتیازات بیشتری از خدا بگیرند. همانطور که بچه ها هم به این شکل عمل می کنند. لذا دستور اسلامی این است که: اگر کسی قهر کرد شما آنها را آشتی دهید، و از قهرشده بخواهید توجه بیشتری به: قهر کننده داشته باشد. یا اینکه گفته شده: نگذارید مدت قهر طولانی شود. پس یک اصل مسلم است که: قهر با دوستان است نه با دشمنان. متاسفانه در ابعاد سیاسی، این موضوع خلط می شود! یکی از مسئولین شاید از سرنادانی گفته است که: چهل سال است نمی دانیم با دنیا تعامل کنیم، یا خیر! او نمی داند طرف قهر همیشه دوستان هستند، والا بین دشمنان که قهر معنی ندارد.